Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Allelúia.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Allelúia.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Niech radują się w Panu święci, * Alleluja.
Ant. Niech radują się w Panu święci, * Alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Niech radują się w Panu święci, * Alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Niech radują się w Panu święci, * Alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Niech radują się w Panu święci, * Alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja.
Ant. Niech radują się w Panu święci, * Alleluja.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Deus tuórum mílitum
Sors, et córona, prǽmium,
Laudes canéntes Mártyris
Absólve nexu críminis.
Hic nempe mundi gáudia,
Et blandiménta nóxia
Cadúca rite députans,
Pervénit ad cæléstia.
Pœnas cucúrrit fórtiter,
Et sústulit viríliter,
Pro te effúndens sánguinem,
Ætérna dona póssidet.
Ob hoc precátu súpplici
Te póscimus, piíssime;
In hoc triúmpho Mártyris
Dimítte noxam sérvulis.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
O Boże, dziedzictwo, uwieńczenie,
Nagrodo walczących za Ciebie,
Uwolnij z więzów grzechowych tych,
Którzy wielbią. Męczennika Twego,
Co osądziwszy, że radości świata,
Jego zdradne ponęty
Przepojone są goryczą żółci.
Doszedł do niebieskiego wesela.
Przebył męczarnie z mocą,
Wycierpiał je mężnie,
A wylewając krew za Ciebie,
Dobra wiekuiste odzierżył.
Dlatego w kornej modlitwie
Nabożnie Cię prosimy
W święto triumfu Męczennika tego,
Twym służkom daruj winy.
Bądź Ojcze Boże chwalony,
Z Synem, który pogrzebiony
Wstał z martwych, i Duch światłości
Niech ma chwałę na wieczności.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 34(1-10) [1]
34:1 Iúdica, Dómine, nocéntes me, * expúgna impugnántes me.
34:2 Apprehénde arma et scutum: * et exsúrge in adiutórium mihi.
34:3 Effúnde frámeam, et conclúde advérsus eos, qui persequúntur me: * dic ánimæ meæ: Salus tua ego sum.
34:4 Confundántur et revereántur, * quæréntes ánimam meam.
34:4 Avertántur retrórsum, et confundántur * cogitántes mihi mala.
34:5 Fiant tamquam pulvis ante fáciem venti: * et Ángelus Dómini coárctans eos.
34:6 Fiat via illórum ténebræ et lúbricum: * et Ángelus Dómini pérsequens eos.
34:7 Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui: * supervácue exprobravérunt ánimam meam.
34:8 Véniat illi láqueus, quem ignórat: et cáptio, quam abscóndit, apprehéndat eum: * et in láqueum cadat in ipsum.
34:9 Ánima autem mea exsultábit in Dómino: * et delectábitur super salutári suo.
34:10 Ómnia ossa mea dicent: * Dómine, quis símilis tibi?
34:10 Erípiens ínopem de manu fortiórum eius: * egénum et páuperem a diripiéntibus eum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 34(1-10) [1]
34:1 Osądź, Panie, szkodzące mnie, * zwalcz walczące przeciwko mnie.
34:2 Porwij broń i tarczą: * a powstań mi na pomoc.
34:3 Dobądź miecza i zawrzyj przeciwko tym, co mię prześladują: * rzecz duszy mojéj: Jam jest zbawieniem twojem.
34:4 Niech będą zawstydzeni i zesromoceni, * szukający dusze mojéj.
34:4 Niech się cofną nazad, i niech będą zelżeni * myślący mi złe.
34:5 Niechaj będą jako proch przed wiatrem: * a Aniół Pański niechaj je uciśnie.
34:6 Niech będzie droga ich ciemnością i ślizawką: * a Aniół Pański niechaj ich goni.
34:7 Albowiem bez przyczyny kryli na mię zatracenie sidła swego: * niesłusznie urągali duszy mojéj.
34:8 Niechajże nań przyjdzie sidło, o którem nie wie: a ułowienie, które zakrył, niechaj go poima: * i niechaj w onóż sidło wpadnie.
34:9 A dusza moja rozraduje się w Panu: * i ukocha się w zbawieniu jego.
34:10 Wszystkie kości moje rzekną: * Panie, któż podobien tobie?
34:10 Wyrywając chudzinę z ręki mocniejszych nadeń: * niedostatecznego i ubogiego od drapieżców jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 34(11-17) [2]
34:11 Surgéntes testes iníqui, * quæ ignorábam interrogábant me.
34:12 Retribuébant mihi mala pro bonis: * sterilitátem ánimæ meæ.
34:13 Ego autem cum mihi molésti essent, * induébar cilício.
34:13 Humiliábam in ieiúnio ánimam meam: * et orátio mea in sinu meo convertétur.
34:14 Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam: * quasi lugens et contristátus, sic humiliábar.
34:15 Et advérsum me lætáti sunt, et convenérunt: * congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi.
34:16 Dissipáti sunt, nec compúncti, tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne: * frenduérunt super me déntibus suis.
34:17 Dómine, quando respícies? * restítue ánimam meam a malignitáte eórum, a leónibus únicam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 34(11-17) [2]
34:11 Powstawszy świadkowie fałszywi, * pytali mię, czegom nie wiedział.
34:12 Oddawali mi złe za dobre: * niepłodność duszy mojéj.
34:13 A ja, gdy mi się przykrzyli, * obłóczyłem się w włosiennicę.
34:13 Korzyłem postem duszę moję: * a modlitwa moja do nadra mego się nawróci.
34:14 Jako bliźniemu i jako bratu naszemu, takem dogadzał: * jako żałujący i smęcący się, takem się korzył.
34:15 I weselili się przeciwko mnie, i schadzali się: * zgromadziły się na mię bicze, a nie wiedziałem.
34:16 Rozerwali się, a nie żałowali, kusili mię, szydzili ze mnie szyderstwem: * zgrzytali na mię zębami swymi.
34:17 Panie, kiedyż wejrzysz? * przywróć duszę moję od złości ich, ode lwów jedynaczkę moję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 34(18-28) [3]
34:18 Confitébor tibi in ecclésia magna, * in pópulo gravi laudábo te.
34:19 Non supergáudeant mihi qui adversántur mihi iníque: * qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
34:20 Quóniam mihi quidem pacífice loquebántur: * et in iracúndia terræ loquéntes, dolos cogitábant.
34:21 Et dilatavérunt super me os suum: * dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi nostri.
34:22 Vidísti, Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discédas a me.
34:23 Exsúrge et inténde iudício meo: * Deus meus, et Dóminus meus in causam meam.
34:24 Iúdica me secúndum iustítiam tuam, Dómine, Deus meus, * et non supergáudeant mihi.
34:25 Non dicant in córdibus suis: Euge, euge, ánimæ nostræ: * nec dicant: Devorávimus eum.
34:26 Erubéscant et revereántur simul, * qui gratulántur malis meis.
34:26 Induántur confusióne et reveréntia * qui magna loquúntur super me.
34:27 Exsúltent et læténtur qui volunt iustítiam meam: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus qui volunt pacem servi eius.
34:28 Et lingua mea meditábitur iustítiam tuam, * tota die laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 34(18-28) [3]
34:18 Będęć wyznawał w kościele wielkim, * między ludem ogromnym będę cię wysławiał.
34:19 Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi się niesprawiedliwie sprzeciwiają: * którzy mię darmo w nienawiści mają, a mrugają oczyma.
34:20 Bo zemną wprawdzie spokojnie mówili: * a w gniewie ziemskim mówiąc, zdrady myślili.
34:21 I rozdarli na mię gęby swoje: * mówiąc: Ehej, Ehej, oglądałyć oczy nasze.
34:22 Widziałeś, Panie, nie milcz: * Panie, nie odchódź odemnie.
34:23 Powstań, a pilnuj sądu mego: * Boże mój, i Panie mój, sprawy mojéj.
34:24 Sądź mię według sprawiedliwości twojéj, Panie, Boże mój, * a niech się nie weselą nademną.
34:25 Niechaj nie mówią w sercach swoich: Ehej, Ehej, duszy naszéj: * i niech nie mówią: Pożarliśmy go.
34:26 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni społem ci, * którzy się weselą ze złego mojego.
34:26 Niechaj będą obleczeni w hańbę i w sromotę ci, * którzy wielkie rzeczy mówią przeciwko mnie.
34:27 Niech się radują i weselą, którzy chcą sprawiedliwości mojéj: * i niech mówią zawżdy: Niechaj będzie uwielbiony Pan, którzy pragną pokoju słudze jego.
34:28 A język mój będzie rozmyślał sprawiedliwość twoję, * cały dzień chwałę twoję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 36(1-15) [4]
36:1 Noli æmulári in malignántibus: * neque zeláveris faciéntes iniquitátem.
36:2 Quóniam tamquam fænum velóciter aréscent: * et quemádmodum ólera herbárum cito décident.
36:3 Spera in Dómino, et fac bonitátem: * et inhábita terram, et pascéris in divítiis eius.
36:4 Delectáre in Dómino: * et dabit tibi petitiónes cordis tui.
36:5 Revéla Dómino viam tuam, et spera in eo: * et ipse fáciet.
36:6 Et edúcet quasi lumen iustítiam tuam: et iudícium tuum tamquam merídiem: * súbditus esto Dómino, et ora eum.
36:7 Noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua: * in hómine faciénte iniustítias.
36:8 Désine ab ira, et derelínque furórem: * noli æmulári ut malignéris.
36:9 Quóniam qui malignántur, exterminabúntur: * sustinéntes autem Dóminum, ipsi hereditábunt terram.
36:10 Et adhuc pusíllum, et non erit peccátor: * et quǽres locum eius et non invénies.
36:11 Mansuéti autem hereditábunt terram: * et delectabúntur in multitúdine pacis.
36:12 Observábit peccátor iustum: * et stridébit super eum déntibus suis.
36:13 Dóminus autem irridébit eum: * quóniam próspicit quod véniet dies eius.
36:14 Gládium evaginavérunt peccatóres: * intendérunt arcum suum,
36:14 Ut deíciant páuperem et ínopem: * ut trucídent rectos corde.
36:15 Gládius eórum intret in corda ipsórum: * et arcus eórum confringátur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 36(1-15) [4]
36:1 Nie obruszaj się dla złośliwych: * ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
36:2 Albowiem jako trawa prędko uwiędną: * a jako liście ziela wnet opadną.
36:3 Miéj nadzieję w Panu, a czyń dobrze: * i mieszkaj na ziemi, a będziesz się karmił jéj bogactwy.
36:4 Kochaj się w Panu: * i da tobie prośby serca twego.
36:5 Objaw Panu drogę twoję, a miéj nadzieję w nim: * a on uczyni.
36:6 I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję: a sąd twój jako południe: * bądź poddany Panu, a módl się mu.
36:7 Nie obruszaj się dla tego, któremu się szczęści na drodze jego: * dla człowieka czyniącego niesprawiedliwości.
36:8 Przestań gniewu a opuść zapalczywość: * nie obruszaj się, abyś miał źle czynić.
36:9 Albowiem którzy źle czynią, będą wykorzenieni: * lecz znoszący Pana, ci odziedziczą ziemię.
36:10 I jeszcze mało, ażci nie będzie złośnika: * i będziesz szukał miejsca jego, a nie najdziesz.
36:11 Ale ciszy odziedziczą ziemię: * i kochać się będą w wielkości pokoju.
36:12 Będzie podstrzegał złośnik sprawiedliwego: * i będzie nań zgrzytał zęboma swemi.
36:13 Ale Pan będzie się śmiał z niego: * albowiem upatruje, że przyjdzie dzień jego.
36:14 Miecza dobyli grzesznicy: * naciągnęli łuk swój,
36:14 Aby porazili ubogiego i niedostatecznego: * aby pozamordowali ludzie prawego serca.
36:15 Miecz ich niech wnidzie w serca ich: * a łuk ich niech się złamie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 36(16-29) [5]
36:16 Mélius est módicum iusto, * super divítias peccatórum multas.
36:17 Quóniam brácchia peccatórum conteréntur: * confírmat autem iustos Dóminus.
36:18 Novit Dóminus dies immaculatórum: * et heréditas eórum in ætérnum erit.
36:19 Non confundéntur in témpore malo, et in diébus famis saturabúntur: * quia peccatóres períbunt.
36:20 Inimíci vero Dómini mox ut honorificáti fúerint et exaltáti: * deficiéntes, quemádmodum fumus defícient.
36:21 Mutuábitur peccátor, et non solvet: * iustus autem miserétur et tríbuet.
36:22 Quia benedicéntes ei hereditábunt terram: * maledicéntes autem ei disperíbunt.
36:23 Apud Dóminum gressus hóminis dirigéntur: * et viam eius volet.
36:24 Cum cecíderit non collidétur: * quia Dóminus suppónit manum suam.
36:25 Iúnior fui, étenim sénui: * et non vidi iustum derelíctum, nec semen eius quǽrens panem.
36:26 Tota die miserétur et cómmodat: * et semen illíus in benedictióne erit.
36:27 Declína a malo, et fac bonum: * et inhábita in sǽculum sǽculi.
36:28 Quia Dóminus amat iudícium, et non derelínquet sanctos suos: * in ætérnum conservabúntur.
36:28 Iniústi puniéntur: * et semen impiórum períbit.
36:29 Iusti autem hereditábunt terram: * et inhabitábunt in sǽculum sǽculi super eam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 36(16-29) [5]
36:16 Lepsza jest trocha sprawiedliwego, * niźli wielkie bogactwo grzesznych.
36:17 Albowiem ramiona grzeszników połamią się: * a sprawiedliwe Pan potwierdza.
36:18 Zna Pan dni niepokalanych: * a dziedzictwo ich na wieki będzie.
36:19 Nie będą zawstydzeni we zły czas, i we dni głodu będą nasyceni: * albowiem grzesznicy zaginą.
36:20 A nieprzyjaciele Pańscy, skoro będą uczczeni i wyniesieni: * ustawając, jako dym ustaną.
36:21 Będzie pożyczał grzesznik, a nie zapłaci: * ale sprawiedliwy zmiłuje się i da.
36:22 Albowiem błogosławiący go odziedziczą ziemię: * ale złorzeczący mu zaginą.
36:23 Przed Panem postępki człowiecze będą prostowane: * i drogi jego zechce.
36:24 Gdy się powali, nie stłucze się: * bo Pan podkłada rękę swoję.
36:25 Byłem młodym i zstarzałem się: * a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego szukającego chleba.
36:26 Cały dzień czyni miłosierdzie i pożycza: * a nasienie jego w błogosławieństwie będzie.
36:27 Odstąp od złego, a czyń dobrze: * a mieszkaj na wieki wieków.
36:28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich: * na wieki będą zachowani.
36:28 Niesprawiedliwi będą pokarani: * i nasienie niezbożnych zaginie.
36:29 Sprawiedliwi lepak odziedziczą ziemię: * i będą mieszkali na wieki wieków na niéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 36(30-40) [6]
36:30 Os iusti meditábitur sapiéntiam, * et lingua eius loquétur iudícium.
36:31 Lex Dei eius in corde ipsíus, * et non supplantabúntur gressus eius.
36:32 Consíderat peccátor iustum: * et quǽrit mortificáre eum.
36:33 Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus eius: * nec damnábit eum, cum iudicábitur illi.
36:34 Exspécta Dóminum, et custódi viam eius: et exaltábit te ut hereditáte cápias terram: * cum períerint peccatóres vidébis.
36:35 Vidi ímpium superexaltátum, * et elevátum sicut cedros Líbani.
36:36 Et transívi, et ecce non erat: * et quæsívi eum, et non est invéntus locus eius.
36:37 Custódi innocéntiam, et vide æquitátem: * quóniam sunt relíquiæ hómini pacífico.
36:38 Iniústi autem disperíbunt simul: * relíquiæ impiórum interíbunt.
36:39 Salus autem iustórum a Dómino: * et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.
36:40 Et adiuvábit eos Dóminus et liberábit eos: * et éruet eos a peccatóribus, et salvábit eos: quia speravérunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 36(30-40) [6]
36:30 Usta sprawiedliwego będą rozmyślać mądrość, * a język jego będzie mówił sąd.
36:31 Zakon Boga jego w sercu jego, * a nie będą przerzucone kroki jego.
36:32 Wypatruje grzesznik sprawiedliwego: * i szuka go umorzyć.
36:33 A Pan nie ostawi go w rękach jego: * i nie potępi go, gdy będzie osądzon od niego.
36:34 Czekaj Pana, i strzeż drogi jego: a wywyższy cię, że odziedziczysz ziemię: * ujrzysz, gdy niezbożni poginą.
36:35 Widziałem niezbożnika wyniosłego, * i podniesionego jako cedry Libańskie.
36:36 I minąłem, alić go już niemasz: * i szukałem go, a nie nalazło się miejsce jego.
36:37 Przestrzegaj niewinności, a oglądaj sprawiedliwości: * albowiem są ostatki człowiekowi spokojnemu.
36:38 Lecz niesprawiedliwi pospołu poginą: * ostatki niezbożników zginą.
36:39 A zbawienie sprawiedliwych od Pana: * i obrońcą ich czasu utrapienia.
36:40 I wspomoże ich Pan i wybawi je: * i wyrwie je od złośników, i zbawi je, iż w nim nadzieję mieli.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 37(2-11) [7]
37:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
37:3 Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi: * et confirmásti super me manum tuam.
37:4 Non est sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ: * non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.
37:5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum: * et sicut onus grave gravátæ sunt super me.
37:6 Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces meæ, * a fácie insipiéntiæ meæ.
37:7 Miser factus sum, et curvátus sum usque in finem: * tota die contristátus ingrediébar.
37:8 Quóniam lumbi mei impléti sunt illusiónibus: * et non est sánitas in carne mea.
37:9 Afflíctus sum, et humiliátus sum nimis: * rugiébam a gémitu cordis mei.
37:10 Dómine, ante te omne desidérium meum: * et gémitus meus a te non est abscónditus.
37:11 Cor meum conturbátum est, derelíquit me virtus mea: * et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 37(2-11) [7]
37:2 Panie, nie w zapalczywości twojéj strofuj mię, * ani w gniewie twoim karz mię.
37:3 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie: * i zmocniłeś nademną rękę twoję.
37:4 Niemasz zdrowia w ciele mojem od oblicza gniewu twego: * niemasz pokoju kościom moim od oblicza grzechów moich.
37:5 Albowiem nieprawości moje przewyższyły głowę moję: * a jako brzemię ciężkie obciężały na mnie.
37:6 Pogniły i popsowały się blizny moje, * od oblicza głupstwa mojego.
37:7 Znędzniałem i skurczyłem się aż do końca: * cały dzień chodziłem zasmucony.
37:8 Albowiem biodra moje napełnione są naigrawania: * a niemasz zdrowia w ciele mojem.
37:9 Jestem strapiony i bardzo uniżony: * ryczałem od wzdychania serca mego.
37:10 Panie, przed tobą wszelka żądość moja: * i wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
37:11 Serce moje strwożone jest, opuściła mię siła moja: * a jasności oczu moich, i téj niemasz przy mnie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 37(12-23) [8]
37:12 Amíci mei, et próximi mei * advérsum me appropinquavérunt, et stetérunt.
37:12 Et qui iuxta me erant, de longe stetérunt: * et vim faciébant qui quærébant ánimam meam.
37:13 Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt vanitátes: * et dolos tota die meditabántur.
37:14 Ego autem tamquam surdus non audiébam: * et sicut mutus non apériens os suum.
37:15 Et factus sum sicut homo non áudiens: * et non habens in ore suo redargutiónes.
37:16 Quóniam in te, Dómine, sperávi: * tu exáudies me, Dómine, Deus meus.
37:17 Quia dixi: Nequándo supergáudeant mihi inimíci mei: * et dum commovéntur pedes mei, super me magna locúti sunt.
37:18 Quóniam ego in flagélla parátus sum: * et dolor meus in conspéctu meo semper.
37:19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo: * et cogitábo pro peccáto meo.
37:20 Inimíci autem mei vivunt, et confirmáti sunt super me: * et multiplicáti sunt qui odérunt me iníque.
37:21 Qui retríbuunt mala pro bonis, detrahébant mihi: * quóniam sequébar bonitátem.
37:22 Ne derelínquas me, Dómine, Deus meus: * ne discésseris a me.
37:23 Inténde in adiutórium meum, * Dómine, Deus, salútis meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 37(12-23) [8]
37:12 Przyjaciele moi i bliscy moi * naprzeciwko mnie przybliżali się i stanęli.
37:12 A którzy przy mnie byli, z daleka stanęli: * a gwałt czynili, którzy szukali dusze mojéj.
37:13 A którzy mi szukali złego, mówili marności: * a zdrady cały dzień wymyślali.
37:14 A ja jako głuchy nie słyszałem: * a jako niemy, nie otwierający ust swoich.
37:15 I stałem się jako człowiek niesłyszący: * i nie mający odporów w uściech swoich.
37:16 Albowiem w tobiem, Panie, nadzieję miał: * ty mię wysłuchasz, Panie, Boże mój.
37:17 Bom mówił: By się kiedy nie weselili nademną nieprzyjaciele moi: * i gdy szwankują nogi moje, przeciwko mnie wielkie rzeczy mówili.
37:18 Bom ja na bicze gotów jest: * i ból mój przed oblicznością moją jest zawżdy.
37:19 Albowiem nieprawość moję oznajmię: * i będę myślił za grzech mój.
37:20 Lecz nieprzyjaciele moi żywią i zmocnili się nademną: * i rozmnożyli się, którzy mię nienawidzą niesprawiedliwie.
37:21 Którzy oddawają złe za dobre, uwłaczali mi: * iżem naśladował dobroci.
37:22 Nie opuszczaj mię, Panie, Boże mój: * nie odstępuj odemnie.
37:23 Bądź gotów na ratunek mój, * Panie, Boże zbawienia mego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 38 [9]
38:2 Dixi: Custódiam vias meas: * ut non delínquam in lingua mea.
38:2 Pósui ori meo custódiam, * cum consísteret peccátor advérsum me.
38:3 Obmútui, et humiliátus sum, et sílui a bonis: * et dolor meus renovátus est.
38:4 Concáluit cor meum intra me: * et in meditatióne mea exardéscet ignis.
38:5 Locútus sum in lingua mea: * Notum fac mihi, Dómine, finem meum.
38:5 Et númerum diérum meórum quis est: * ut sciam quid desit mihi.
38:6 Ecce mensurábiles posuísti dies meos: * et substántia mea tamquam níhilum ante te.
38:6 Verúmtamen univérsa vánitas, * omnis homo vivens.
38:7 Verúmtamen in imágine pertránsit homo: * sed et frustra conturbátur.
38:7 Thesaurízat: * et ignórat cui congregábit ea.
38:8 Et nunc quæ est exspectátio mea? Nonne Dóminus? * Et substántia mea apud te est.
38:9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me: * oppróbrium insipiénti dedísti me.
38:10 Obmútui, et non apérui os meum, quóniam tu fecísti: * ámove a me plagas tuas.
38:12 A fortitúdine manus tuæ ego deféci in increpatiónibus: * propter iniquitátem corripuísti hóminem.
38:12 Et tabéscere fecísti sicut aráneam ánimam eius: * verúmtamen vane conturbátur omnis homo.
38:13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam: * áuribus pércipe lácrimas meas.
38:13 Ne síleas: quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus, * sicut omnes patres mei.
38:14 Remítte mihi, ut refrígerer priúsquam ábeam, * et ámplius non ero.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 38 [9]
38:2 Rzekłem: Będę strzegł dróg moich: * abym nie zgrzeszył językiem moim.
38:2 Założyłem straż ustom moim, * gdy stał grzesznik przeciwko mnie.
38:3 Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem dobrych: * i ból mój odnowił się.
38:4 Zagrzało się serce moje we mnie: * a w rozmyślaniu mojem rozpalił się ogień.
38:5 Rzekłem językiem moim: * Oznajmij mi, Panie, koniec mój.
38:5 I liczbę dni moich, która jest: * abym wiedział, czego mi niedostaje.
38:6 Otoś pomierne uczynił dni moje: * a bytność moja, jako nic przed tobą.
38:6 Zaprawdę, wszystka marność, * wszelki człowiek żywiący.
38:7 Zaiste, w obrazie przechodzi człowiek: * ale próżno trwoży sobą.
38:7 Skarbi: * a nie wie, komu to zbierze.
38:8 A teraz, któreż jest oczekiwanie moje? Izali nie Pan? * I bytność moja u ciebie jest.
38:9 Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię: * na pośmiech głupiemu dałeś mię.
38:10 Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich, boś ty uczynił: * odejmij odemnie plagi twoje.
38:12 Od mocy ręki twojéj jam ustał w strofowaniu: * dla nieprawości karałeś człowieka.
38:12 I uczyniłeś, że wyschła jako pająk dusza jego: * zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.
38:13 Wysłuchaj modlitwę moję, Panie, i prośbę moję: * przyjmij w uszy łzy moje.
38:13 Nie milcz: bom ja jest przychodzień u ciebie, i podróżny, * jako wszyscy ojcowie moi.
38:14 Zfolguj mi, abym się ochłodził, pierwéj niźli odejdę, * a więcéj nie będę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Surréxit Dóminus vere, allelúia.
℟. Et appáruit Simóni, allelúia.
|
℣. Wstał Pan prawdziwie, alleluja.
℟. I ukazał się Szymonowi, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 1
De Actibus Apostolórum
Act. 17:22-27
22 Stans autem Paulus in médio Areópagi, ait: Viri Atheniénses, per ómnia quasi superstitiosióres vos vídeo.
23 Prætériens enim, et videns simulácra vestra, invéni et aram in qua scriptum erat: Ignóto Deo. Quod ergo ignorántes cólitis, hoc ego annúntio vobis.
24 Deus, qui fecit mundum, et ómnia quæ in eo sunt, hic cæli et terræ cum sit Dóminus, non in manufáctis templis hábitat,
25 Nec mánibus humánis cólitur índigens áliquo, cum ipse det ómnibus vitam, et inspiratiónem, et ómnia:
26 Fecítque ex uno omne genus hóminum inhabitáre super univérsam fáciem terræ, defíniens statúta témpora, et términos habitatiónis eórum,
27 Quǽrere Deum si forte attréctent eum, aut invéniant, quamvis non longe sit ab unoquóque nostrum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
℟. Ego sum vitis vera, et vos pálmites:
* Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúia, allelúia.
℣. Sicut diléxit me Pater, et ego diléxi vos.
℟. Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 1
Z Dziejów Apostolskich
Dz 17:22-27
22 A stojąc Paweł wpośród Areopagu, rzekł: Mężowie Atheńczycy we wszystkiem was widzę jakoby zabobonniejszymi.
23 Albowiem chodząc i patrząc na bałwany wasze, nalazłem téż ołtarz, na którym było napisano: Nieznajomemu Bogu. Co tedy nie znając chwalicie, to ja wam opowiadam.
24 Bóg, który uczynił świat i wszystko, co na nim, ten, będąc Panem nieba i ziemie, nie mieszka w kościelech ręką uczynionych.
25 Ani rękoma ludzkiemi bywa chwalon, potrzebując czego; gdyż sam dawa wszystkim żywot i dech i wszystko.
26 I uczynił z jednego wszystek rodzaj ludzki, aby mieszkali po wszystkiéj ziemi, zamierzywszy postanowione czasy i granice mieszkania ich,
27 Aby szukali Boga, owaby go snadź namacali albo naleźli, chociaż od każdego z nas nie jest daleko.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Jam jest prawdziwym krzewem winnym, a wy latoroślami.
* Kto mieszka we Mnie, a Ja w nim, ten wiele owocu przynosi, alleluja, alleluja.
℣. Jako Mnie umiłował Ojciec i Ja was umiłowałem.
℟. Kto mieszka we Mnie, a Ja w nim, ten wiele owocu przynosi, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 2
Act. 17:28-33
28 In ipso enim vívimus, et movémur, et sumus: sicut et quidam vestrórum poëtárum dixérunt: Ipsíus enim et genus sumus.
29 Genus ergo cum simus Dei, non debémus æstimáre auro, aut argénto, aut lápidi, sculptúræ artis, et cogitatiónis hóminis, divínum esse símile.
30 Et témpora quidem huius ignorántiæ despíciens Deus, nunc annúntiat homínibus ut omnes ubíque pœniténtiam agant,
31 Eo quod státuit diem in quo iudicatúrus est orbem in æquitáte, in viro in quo státuit, fidem præbens ómnibus, súscitans eum a mórtuis.
32 Cum audíssent autem resurrectiónem mortuórum, quidam quidem irridébant, quidam vero dixérunt: Audiémus te de hoc íterum.
33 Sic Paulus exívit de médio eórum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
℟. Surgens Iesus Dóminus noster, stans in médio discipulórum suórum, dixit:
* Pax vobis, allelúia: gavísi sunt discípuli viso Dómino, allelúia.
℣. Una ergo sabbatórum, cum fores essent clausæ, ubi erant discípuli congregáti, venit Iesus, et stetit in medio eórum, et dixit eis.
℟. Pax vobis, allelúia: gavísi sunt discípuli viso Dómino, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Pax vobis, allelúia: gavísi sunt discípuli viso Dómino, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 2
Dz 17:28-33
28 Albowiem w nim żywiemy, i ruszamy się i jesteśmy, jako i niektórzy z waszych Poetów powiedzieli: Jego bowiem i rodzajem jesteśmy.
29 Będąc tedy rodzajem Bożym, nie mamy rozumieć, aby złotu, albo srebru, albo kamieniowi, rycinie rzemiosła i wymysłu człowieczego bóstwo miało być podobne.
30 A czasyć téj niewiadomości przeglądając Bóg, teraz oznajmuje ludziom, aby wszyscy wszędy pokutowali:
31 Dlatego, iż postanowił dzień, w który ma sądzić świat w sprawiedliwości przez męża, przez którego postanowił, wiarę podając wszystkim, wskrzesiwszy go od umarłych.
32 A usłyszawszy o zmartwychwstaniu, jedni się naśmiewali, a drudzy rzekli: Będziem cię drugi raz o tem słuchać.
33 Tak Paweł wyszedł z pośrodku ich.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Po zmartwychwstaniu Pan nasz Jezus, stojąc w pośrodku uczniów swoich, powiedział:
* Pokój wam, alleluja. Uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana, alleluja.
℣. Dnia pierwszego po szabacie, gdy drzwi były zamknięte tam, gdzie zgromadzili się uczniowie, przyszedł Jezus, stanął między nimi i rzekł im:
℟. Pokój wam, alleluja. Uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Pokój wam, alleluja. Uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 3
Anicétus Syrus, imperatóre Marco Aurélio Antoníno, præfuit Ecclésiæ. Decrévit ne clérici comam nutrírent. Quínquies mense Decémbri ordinávit presbyteros decem et septem, diáconos quátuor, epíscopos per divérsa loca novem. Vixit in pontificátu annos octo, menses octo, dies vigínti quátuor. Propter Christi fidem martyrio coronátus, sepúltus est via Appia in cœmetério, quod póstea Callísti appellátum est, décimo quinto Kaléndas Maias.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 3
Anicetus Syrus, imperatore Marco Aurelio Antonino, praefuit Ecclesiae. Decrevit ne clerici comam nutrirent. Quinquies mense Decembri ordinavit presbyteros decem et septem, diaconos quatuor, episcopos per diversa loca novem. Vixit in pontificatu annos octo, menses octo, dies viginti quatuor. Propter Christi fidem martyrio coronatus, sepultus est via Appia in ccemeterio, quod postea Callisti appellatum est, decimo quinto Kalendas Majas.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Gregem tuum, Pastor ætérne, placátus inténde: et per beátum Anicétum Mártyrem tuum atque Summum Pontíficem perpétua protectióne custódi; quem totíus Ecclésiæ præstitísti esse pastórem.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wiekuisty Pasterzu, wejrzyj łaskawie na Swoją trzodę i otocz ją nieustanną opieką za przyczyną świętego Aniceta Twojego Męczennika i Papieża, którego ustanowiłeś pasterzem całego Kościoła.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 95 [1]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 95 [1]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu, a błogosławcie imieniowi jego: * opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienia jego.
95:3 Opowiadajcie między narody chwałę jego, * między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
95:4 Iż wielki Pan i bardzo chwalebny: * straszliwy jest nade wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy czarci: * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Wyznawanie i piękność przed oblicznością jego: * świętość i wielmożność w świętobliwości jego.
95:7 Przynoście Panu pokolenia pogańskie, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imieniowi jego.
95:8 Bierzcie ofiary, a wchodźcie do sieni jego: * kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego.
95:9 Niech się wzruszy od obliczności jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narody, iż Pan królował.
95:10 Albowiem naprawił okrąg ziemie, który się nie poruszy: * będzie ludzie sądził w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa, a niech się raduje ziemia: niech się wzruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Tedy skakać będą wszystkie drzewa leśne przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 42 [2]
42:1 Iúdica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta, * ab hómine iníquo, et dolóso érue me.
42:2 Quia tu es, Deus, fortitúdo mea: * quare me repulísti? et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus?
42:3 Emítte lucem tuam et veritátem tuam: * ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua.
42:4 Et introíbo ad altáre Dei: * ad Deum, qui lætíficat iuventútem meam.
42:5 Confitébor tibi in cíthara, Deus, Deus meus: * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
42:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 42 [2]
42:1 Osądź mię, Boże, a rozeznaj sprawę moję od narodu nieświętego: * od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego wyrwij mię.
42:2 Bo ty jesteś Bóg, moc moja: * czemuś mię odrzucił? czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?
42:3 Wyślij światłość twoję i prawdę twoję: * te mię prowadziły i wyprowadziły na górę świętą twoję i do przybytków twoich.
42:4 I wnidę do ołtarza Bożego: * do Boga, który uwesela młodość moję.
42:5 Będęć wyznawał na cytrze, Boże, Boże mój: * czemuś smutna, duszo moja? a czemu mię trwożysz?
42:6 Miéj nadzieję w Bogu, albowiem mu jeszcze wyznawać będę: * zbawienie oblicza mego i Bóg mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 66 [3]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 66 [3]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje, i błogosławi nam: * niech rozświeci oblicze swe nad nami, a zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę twoję, * między wszemi narody zbawienie twoje.
66:4 Niech ci wyznawają ludzie, Boże: * niech ci wyznawają wszyscy ludzie.
66:5 Niech się radują i weselą narodowie: * iż sądzisz ludzie sprawiedliwie, narody na ziemi sprawujesz.
66:6 Niech ci wyznawają ludzie, Boże, niech ci wyznawają wszyscy ludzie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg: * a niech się go boją wszystkie kraje ziemie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Tobiæ [4]
Tob. 13:1-11
13:1 Magnus es, Dómine, in ætérnum, * et in ómnia sǽcula regnum tuum:
13:2 Quóniam tu flagéllas, et salvas: dedúcis ad ínferos, et redúcis: * et non est qui effúgiat manum tuam.
13:3 Confitémini Dómino, fílii Israël, * et in conspéctu géntium laudáte eum:
13:4 Quóniam ídeo dispérsit vos inter gentes, quæ ignórant eum, * ut vos enarrétis mirabília eius,
13:5 Et faciátis scire eos, * quia non est álius Deus omnípotens præter eum.
13:6 Ipse castigávit nos propter iniquitátes nostras: * et ipse salvábit nos propter misericórdiam suam.
13:7 Aspícite ergo quæ fecit nobíscum, et cum timóre et tremóre confitémini illi: * Regémque sæculórum exaltáte in opéribus vestris.
13:8 Ego autem in terra captivitátis meæ confitébor illi: * quóniam osténdit maiestátem suam in gentem peccatrícem.
13:9 Convertímini ítaque, peccatóres, et fácite iustítiam coram Deo, * credéntes quod fáciat vobíscum misericórdiam suam:
13:10 Ego autem, et ánima mea * in eo lætábimur.
13:11 Benedícite Dóminum, omnes elécti eius: * ágite dies lætítiæ, et confitémini illi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Kantyk Tobiasza [4]
Tb 13:1-11
13:1 Wielkiś jest, Panie, na wieki, * i na wszytkie wieki królestwo twoje:
13:2 Abowiem ty karzesz i zbawiasz: przywodzisz do piekła i zaś wywodzisz: * i nie masz, który by uszedł ręki twojej.
13:3 Wyznawajcie Panu, synowie Izrael, * a w oczach narodów chwalcie go:
13:4 Abowiem was dlatego rozproszył między narody, które go nie znają, * abyście wy opowiadali dziwy jego,
13:5 I przywiedli je do wiadomości, * że nie masz inszego Boga wszechmocnego oprócz niego.
13:6 On ci nas pokarał dla nieprawości naszej: * i on nas zbawi dla miłosierdzia swego.
13:7 Patrzcież tedy, co z nami uczynił, a z bojaźnią i ze drżeniem wyznawajcie mu: * A Króla Wieków wywyższajcie w uczynkach waszych.
13:8 A ja w ziemi niewolstwa mojego wyznawać mu będę: * że okazał majestat swój nad grzesznym ludem.
13:9 Nawróćcie się tedy grzesznicy a czyńcie sprawiedliwość przed Bogiem, * wierząc, że uczyni z wami miłosierdzie swoje:
13:10 A ja i dusza moja * będziem się w nim weselić.
13:11 Błogosławcie Pana wszyscy wybrani jego: * obchodźcie dni wesela i wyznawajcie mu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 134 [5]
134:1 Laudáte nomen Dómini, * laudáte, servi, Dóminum.
134:2 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
134:3 Laudáte Dóminum, quia bonus Dóminus: * psállite nómini eius, quóniam suáve.
134:4 Quóniam Iacob elégit sibi Dóminus, * Israël in possessiónem sibi.
134:5 Quia ego cognóvi quod magnus est Dóminus, * et Deus noster præ ómnibus diis.
134:6 Ómnia quæcúmque vóluit, Dóminus fecit in cælo, et in terra, * in mari, et in ómnibus abýssis.
134:7 Edúcens nubes ab extrémo terræ: * fúlgura in plúviam fecit.
134:8 Qui prodúcit ventos de thesáuris suis: * qui percússit primogénita Ægýpti ab hómine usque ad pecus.
134:9 Et misit signa, et prodígia in médio tui, Ægýpte: * in Pharaónem, et in omnes servos eius.
134:10 Qui percússit gentes multas: * et occídit reges fortes:
134:11 Sehon, regem Amorrhæórum, et Og, regem Basan, * et ómnia regna Chánaan.
134:12 Et dedit terram eórum hereditátem, * hereditátem Israël, pópulo suo.
134:13 Dómine, nomen tuum in ætérnum: * Dómine, memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
134:14 Quia iudicábit Dóminus pópulum suum: * et in servis suis deprecábitur.
134:15 Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.
134:16 Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.
134:17 Aures habent, et non áudient: * neque enim est spíritus in ore ipsórum.
134:18 Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.
134:19 Domus Israël, benedícite Dómino: * domus Aaron, benedícite Dómino.
134:20 Domus Levi, benedícite Dómino: * qui timétis Dóminum, benedícite Dómino.
134:21 Benedíctus Dóminus ex Sion, * qui hábitat in Ierúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 134 [5]
134:1 Chwalcie imię Pańskie, * chwalcie słudzy Pana.
134:2 Którzy stoicie w domu Pańskim, * w sieniach domu Boga naszego.
134:3 Chwalcie Pana; bo dobry Pan: * śpiewajcie imieniowi jego, bo wdzięczne.
134:4 Albowiem Jakóba obrał sobie Pan: * Izraela za osiadłość swoję.
134:5 Bomci ja doznał, iż wielki jest Pan, * a Bóg nasz nade wszemi bogi.
134:6 Wszystko, co jedno chciał Pan, uczynił na niebie, na ziemi, * na morzu, i we wszystkich przepaściach.
134:7 Który wywodzi obłoki z kończyn ziemie: * łyskawice na deszcz uczynił.
134:8 Który wywodzi wiatry z skarbów swoich: * który pobił pierworodne Egipskie od człowieka aż do bydlęcia.
134:9 I posłał znaki i cuda w pośród ciebie, Egipcie: * na Pharaona i na wszystkie sługi jego.
134:10 Który poraził wiele narodów: * i pozabijał króle mocne:
134:11 Sehona, króla Amorrejczyków, i Oga, króla Bazan, * i wszystkie królestwa Chanaan.
134:12 I dał ziemię ich w dziedzictwo, * w dziedzictwo ludowi swemu Izrael.
134:13 Panie, imię twoje na wieki: * Panie, pamiątka twoja do narodu i narodu.
134:14 Bo Pan będzie sądził lud swój: * a da się uprosić sługom swoim.
134:15 Bałwany pogańskie śrebro i złoto, * robota rąk ludzkich.
134:16 Usta mają, a nie będą mówić: * oczy mają, a nie ujrzą.
134:17 Uszy mają, a nie usłyszą: * bo niemasz tchnienia w uściech ich.
134:18 Niech im podobni będą, którzy je czynią: * i wszyscy, którzy w nich ufają.
134:19 Domie Izraelski, błogosławcie Panu: * Domie Aaron, błogosławcie Panu.
134:20 Domie Lewi, błogosławcie Panu: * którzy się boicie Pana, błogosławcie Panu.
134:21 Błogosławiony Pan z Syonu, * który mieszka w Jeruzalem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Sap 5:1
Stabunt iusti in magna constántia advérsus eos qui se angustiavérunt et qui abstulérunt labóres eórum.
℟. Deo grátias.
Hymnus {Doxology: Pasc}
Martyr Dei, qui únicum
Patris sequéndo Fílium,
Victis triúmphas hóstibus,
Victor fruens cæléstibus.
Tui precátus múnere
Nostrum reátum dílue,
Arcens mali contágium,
Vitæ rémovens tǽdium.
Solúta sunt iam víncula
Tui sacráti córporis:
Nos solve vinclis sǽculi,
Amóre Fílii Dei.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini, allelúia.
℟. Mors Sanctórum eius, allelúia.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Mdr 5:1
Tedy staną sprawiedliwi z wielką stałością przeciwko tym, którzy je cisnęli i którzy prace ich objęli.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn {Doxology: Pasc}
Niepokonany Męczenniku,
naśladujący jedynego Syna Ojca,
triumfujesz nad zwyciężonymi wrogami,
jako zwycięzca zażywając rozkoszy niebieskich.
Za usługą twej modlitwy
zmyj naszą winę,
odwracając skazę złego,
oddalając uprzykrzenie życia.
Rozwiązane są już więzy
twego świętego ciała;
uwolnij nas od więzów świata
za darem najwyższego Boga.
Bądź Ojcze Boże chwalony,
Z Synem, który pogrzebiony
Wstał z martwych, i Duch światłości
Niech ma chwałę na wieczności.
Amen.
℣. Cenna jest w oczach Pana, alleluja.
℟. Śmierć świętych Jego, alleluja.
|
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Fíliæ Ierúsalem, * veníte et vidéte Mártyres cum corónis, quibus coronávit eos Dóminus in die solemnitátis et lætítiæ, allelúia, allelúia.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fíliæ Ierúsalem, veníte et vidéte Mártyres cum corónis, quibus coronávit eos Dóminus in die solemnitátis et lætítiæ, allelúia, allelúia.
|
Kantyk: Benedictus {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Córki Jerozolimskie, * przyjdźcie, a obaczcie męczenników z wieńcami, któremi Pan przyozdobił ich w dzień uroczysty i radosny, alleluja, alleluja.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Córki Jerozolimskie, przyjdźcie, a obaczcie męczenników z wieńcami, któremi Pan przyozdobił ich w dzień uroczysty i radosny, alleluja, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Gregem tuum, Pastor ætérne, placátus inténde: et per beátum Anicétum Mártyrem tuum atque Summum Pontíficem perpétua protectióne custódi; quem totíus Ecclésiæ præstitísti esse pastórem.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wiekuisty Pasterzu, wejrzyj łaskawie na Swoją trzodę i otocz ją nieustanną opieką za przyczyną świętego Aniceta Twojego Męczennika i Papieża, którego ustanowiłeś pasterzem całego Kościoła.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Pasc}
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Pasc}
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
Bądź Ojcze Boże chwalony,
Z Synem, który pogrzebiony
Wstał z martwych, i Duch światłości
Niech ma chwałę na wieczności.
Amen.
|
Psalmi {Psalmy, antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 24(1-7) [1]
24:1 Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: * Deus meus, in te confído, non erubéscam.
24:3 Neque irrídeant me inimíci mei: * étenim univérsi, qui sústinent te, non confundéntur.
24:4 Confundántur omnes iníqua agéntes * supervácue.
24:4 Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: * et sémitas tuas édoce me.
24:5 Dírige me in veritáte tua, et doce me: * quia tu es, Deus, salvátor meus, et te sustínui tota die.
24:6 Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, * et misericordiárum tuárum, quæ a sǽculo sunt.
24:7 Delícta iuventútis meæ, * et ignorántias meas ne memíneris.
24:7 Secúndum misericórdiam tuam meménto mei tu: * propter bonitátem tuam, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 24(1-7) [1]
24:1 Do ciebie, Panie, podniosłem duszę moję: * Boże mój, w tobie ufam, niech się nie zawstydzę.
24:3 I niech się nie śmieją ze mnie nieprzyjaciele moi: * albowiem wszyscy, którzy cię czekają, nie będą zawstydzeni.
24:4 Niech będą zawstydzeni wszyscy nieprawość czyniący * bez przyczyny.
24:4 Drogi twoje okaż mi, Panie: * a ścieżek twoich naucz mię.
24:5 Prowadź mię w prawdzie twojéj a naucz mię: * boś ty jest Bóg, zbawiciel mój: i ciebiem oczekawał przez wszystek dzień.
24:6 Wspomnij na miłosierdzie twoje, Panie, * i na zmiłowania twoje, które są od wieku.
24:7 Grzechów młodości mojéj, * i niewiadomości moich nie racz pamiętać.
24:7 Według miłosierdzia twego pomnij na mię ty: * dla dobroci twéj, Panie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 24(8-14) [2]
24:8 Dulcis et rectus Dóminus: * propter hoc legem dabit delinquéntibus in via.
24:9 Díriget mansuétos in iudício: * docébit mites vias suas.
24:10 Univérsæ viæ Dómini, misericórdia et véritas, * requiréntibus testaméntum eius et testimónia eius.
24:11 Propter nomen tuum, Dómine, propitiáberis peccáto meo: * multum est enim.
24:12 Quis est homo qui timet Dóminum? * legem státuit ei in via, quam elégit.
24:13 Ánima eius in bonis demorábitur: * et semen eius hereditábit terram.
24:14 Firmaméntum est Dóminus timéntibus eum: * et testaméntum ipsíus ut manifestétur illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 24(8-14) [2]
24:8 Słodki i prawy Pan: * przetóż da zakon występnym na drodze.
24:9 Poprowadzi ciche w rozsądku: * nauczy skromne dróg swoich.
24:10 Wszystkie drogi Pańskie miłosierdzie i prawda, * szukającym Testamentu jego i świadectw jego.
24:11 Dla imienia twego, Panie, będziesz miłościw grzechowi mojemu: * bo go siła.
24:12 Któryż jest człowiek, co się boi Pana? * zakon ustawił mu na drodze, którą obrał.
24:13 Dusza jego w dobrach przemieszkawać będzie: * a nasienie jego odziedziczy ziemię.
24:14 Podpora jest Pan bojącym się go: * i Testament jego, aby im był oznajmiony.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 24(15-22) [3]
24:15 Óculi mei semper ad Dóminum: * quóniam ipse evéllet de láqueo pedes meos.
24:16 Réspice in me, et miserére mei: * quia únicus et pauper sum ego.
24:17 Tribulatiónes cordis mei multiplicátæ sunt: * de necessitátibus meis érue me.
24:18 Vide humilitátem meam, et labórem meum: * et dimítte univérsa delícta mea.
24:19 Réspice inimícos meos quóniam multiplicáti sunt, * et ódio iníquo odérunt me.
24:20 Custódi ánimam meam, et érue me: * non erubéscam quóniam sperávi in te.
24:21 Innocéntes et recti adhæsérunt mihi: * quia sustínui te.
24:22 Líbera, Deus, Israël, * ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 24(15-22) [3]
24:15 Oczy moje zawsze ku Panu: * albowiem on wyrwie z sidła nogi moje.
24:16 Wejrzyjż na mię, a zmiłuj się nademną: * bom ja jest jedyny i ubogi.
24:17 Udręczenia serca mego rozmnożyły się: * wyrwij mię z potrzeb moich.
24:18 Wejrzyj na uniżenie moje i na pracą moję: * a odpuść wszystkie grzechy moje.
24:19 Patrz na nieprzyjacioły moje; boć się rozmnożyli, * a nienawiścią niesprawiedliwą nienawidzieli mię.
24:20 Strzeż dusze mojéj, a wyrwij mię: * niech się nie zawstydzę; bom miał nadzieję w tobie.
24:21 Niewinni i prawi przystali do mnie: * iżem czekał na cię.
24:22 Wybaw, Boże, Izraela * ze wszystkich ucisków jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℟. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis, allelúia.
℟. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis, allelúia.
℣. Qui surrexísti a mórtuis, allelúia.
℟. Miserére nobis, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis, allelúia.
℣. Exsúrge, Dómine, ádiuva nos, allelúia.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum, allelúia.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
℟. Deo grátias.
℟. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis, alleluja.
℟. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis, alleluja.
℣. Któryś powstał z martwych, alleluja.
℟. Miserére nobis, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis, alleluja.
℣. Exsúrge, Dómine, ádjuva nos, alleluja.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum, alleluja.
|
Confiteor Deo omnipotenti, et beáte Maríae semper Vírgini, et beáto Domíníco Patri nostro, et omnibus Sanctis: quia peccavi nimis cogitatione, locutione, opere et omissione, me cupla: precor beátam Maríam semper Vírginem, et beátum Domínicum Patrem nostrum, et omnes Sanctos oráre pro me.
Misereatur mei omnipotens Deus, et dimittat mihi omnia peccata mea, liberet me ab omni malo, salvet, et confirmet in omni opere bono, et perducat me ad vitam aeternam. Amen.
|
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, i Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, i świętemu Dominikowi Ojcu naszemu, i wszystkim Świętym: że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem, moja wina: przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, i świętego Dominika Ojca naszego i wszystkich świętych, módlcie się za mnie.
Niech się zmiłuje nade mną, Bóg wszechmogący, a odpuściwszy mi wszystkie grzechy moje, uwolni mnie od wszystkiego złego, i umocni mnie we wszystkich dobrych czynach, i doprowadzi mnie do życia wiecznego. Amen.
|
Orationes
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Martyrologium (anticip.)
Quartodécimo Kaléndas Maii Luna tértia Anno Dómini 2018
Solémnitas sancti Ioseph, Sponsi beátæ Maríæ Vírginis, Confessóris et universális Ecclésiæ Patróni.
Apud montem Senárium, in Etrúria, natális sancti Amidǽi Confessóris, e septem Fundatóribus Ordinis Servórum beátæ Maríæ Vírginis, flagrantíssima in Deum caritáte præclári. Ipsíus tamen ac Sociórum festum prídie Idus Februárii celebrátur.
Romæ beáti Apollónii Senatóris, qui, sub Cómmodo Príncipe et Perénnio Præfécto, a servo próditus quod Christiánus esset, iussúsque ut ratiónem fídei suæ rédderet, insígne volúmen compósuit, quod in Senátu legit; et nihilóminus pro Christo, senténtia Senátus, cápite truncátus est.
Messánæ, in Sicília, natális sanctórum Mártyrum Eleuthérii, Epíscopi Illýrici, et Anthíæ matris. Ipse, cum esset vitæ sanctimónia et miraculórum virtúte illústris, sub Hadriáno Príncipe, lectum férreum ignítum, cratículam et sartáginem, óleo et pice ac resína fervéntem, súperans, proiéctus quoque leónibus sed ab illis nil læsus, novíssime simul cum matre iugulátur.
Córdubæ, in Hispánia, sancti Perfécti, Presbýteri et Mártyris, qui a Mauris, eo quod inveherétur in Mahumétis sectam et fírmiter Christi fidem profiterétur, gládio trucidátus est.
Messánæ, in Sicília, sancti Corébi Præfécti, qui, per sanctum Eleuthérium convérsus ad fidem, gládio percússus est.
Bríxiæ sancti Calóceri Mártyris, qui, a sanctis Faustíno et Iovíta convérsus ad Christum, sub Hadriáno Príncipe gloriósum confessiónis certámen complévit.
Medioláni sancti Galdíni, Cardinális et eiúsdem civitátis Epíscopi, qui, concióne advérsus hæréticos expléta, spíritum Deo réddidit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
|
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2018
Uroczystość świętego Józefa, Oblubieńca N.M.P., Wyznawcy i Patrona całego Kościoła.
Dnia 18-go kwietnia w Toskanii przy Monte Senario pamiątka bł. Amideusza, Wyznawcy, jednego z siedmiu założycieli zakonu Serwitów, odznaczającego się gorejącą miłością ku Bogu.
W Rzymie męczeństwo św. Apolloniusza, Senatora, za panowania cesarza Commodusa i prefekta miejskiego Perenniusza. Oskarżony przez jednego z niewolników o chrześcijaństwo, miał zdać sprawę ze swej wiary. Napisał przeto znakomitą rozprawę i odczytał ją w publicznym zgromadzeniu. Mimo tego został skazany uchwałą senatu na śmierć za Chrystusa.
W Mesynie męczeństwo św. Eleuteriusza, Biskupa z Illyrii w Dalmacji i matki jego Antii. Ponieważ słynął daleko ze świętego życia swego i zdziałanych cudów, został za panowania cesarza Hadriana rozciągnięty na rozpalonym żelaznym ruszcie, zanurzony w kotle pełnym wrzącego oleju, smoły i żywicy, wreszcie rzucony lwom, lecz nie poniósł przy tym szkody. Na końcu ścięto go razem z jego matką.
W Cordobie uroczysty obchód św. Perfekta, Kapłana, zabitego przez Maurów za występowanie przeciw Islamowi.
W Mesynie, na Sycylji, św. Koreba, Prefekta, który po nawróceniu przez św. Eleuteriusza został ścięty mieczem.
W Bresci dzień zgonu św. Kalocera, nawróconego przez świętych Faustyna i Jowitę. Za panowania Hadriana przetrwał zwycięsko chwalebną walkę za świętą Wiarę.
W Mediolanie uroczystość św. Galdina, Biskupa i Kardynała, który po ognistym kazaniu przeciw heretykom oddał Bogu ducha.
℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Lectio brevis {ex Commune aut Festo}
Rom 8:28
Scimus quóniam diligéntibus Deum ómnia cooperántur in bonum, iis qui secúndum propósitum vocáti sunt sancti.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Błogosławieństwo. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Czytanie krótkie {z części wspólnych lub własne}
Rz 8:28
A wiemy, że tym, którzy miłują Boga, wszystko dopomaga ku dobremu, tym, którzy są wezwani podług postanowienia święci.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
℣. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
℣. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Pasc}
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.
Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Pasc}
Teraz, Duchu Święty,
Jedno z Ojcem i Synem,
Racz łaskawie do nas wstąpić,
Rozlewając się w sercu naszem.
Usta, język, myśl, uczucie, siła
Niechaj głoszą chwałę.
Ogniem niech zapłonie miłość,
Żar jej niechaj zapali bliźnich.
Bądź Ojcze Boże chwalony,
Z Synem, który pogrzebiony
Wstał z martwych, i Duch światłości
Niech ma chwałę na wieczności.
Amen.
|
Psalmi {Psalmy, antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 39(2-9) [1]
39:2 Exspéctans exspectávi Dóminum, * et inténdit mihi.
39:3 Et exaudívit preces meas: * et edúxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis.
39:3 Et státuit super petram pedes meos: * et diréxit gressus meos.
39:4 Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro.
39:4 Vidébunt multi, et timébunt: * et sperábunt in Dómino.
39:5 Beátus vir, cuius est nomen Dómini spes eius: * et non respéxit in vanitátes et insánias falsas.
39:6 Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, mirabília tua: * et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi.
39:6 Annuntiávi et locútus sum: * multiplicáti sunt super númerum.
39:7 Sacrifícium et oblatiónem noluísti: * aures autem perfecísti mihi.
39:7 Holocáustum et pro peccáto non postulásti: * tunc dixi: Ecce, vénio.
39:8 In cápite libri scriptum est de me ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 39(2-9) [1]
39:2 Czekając, czekałem Pana, * i skłonił się ku mnie.
39:3 I wysłuchał prośby moje: * i wywiódł mię z dołu nędzy, i z błota iłu.
39:3 I postawił na skale nogi moje: * i naprostował kroki moje.
39:4 I wypuścił nową pieśń w usta moje, * hymn Bogu naszemu.
39:4 Ujrzą mnodzy, i będą się bać: * i będą mieć nadzieję w Panu.
39:5 Błogosławiony mąż, którego nadzieja jest imię Pańskie: * a nie oglądał się na marności i na szaleństwa omylne.
39:6 Wieleś uczynił ty, Panie, Boże mój, cudów twoich: * a w myślach twoich nie jest, ktoby był podobien tobie.
39:6 Opowiadałem i mówiłem: * rozmnożyli się nad liczbę.
39:7 Ofiary i obiaty nie chciałeś: * a uszy uczyniłeś mi doskonałe.
39:7 Całopalenia i za grzech nie żądałeś: * tedym rzekł: Oto idę.
39:8 W summie ksiąg napisano o mnie, abych czynił wolą twoję: * Boże mój, pragnąłem, i zakon twój w pośród serca mego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 39(10-14) [2]
39:10 Annuntiávi iustítiam tuam in ecclésia magna, * ecce, lábia mea non prohibébo: Dómine, tu scisti.
39:11 Iustítiam tuam non abscóndi in corde meo: * veritátem tuam et salutáre tuum dixi.
39:11 Non abscóndi misericórdiam tuam et veritátem tuam * a concílio multo.
39:12 Tu autem, Dómine, ne longe fácias miseratiónes tuas a me: * misericórdia tua et véritas tua semper suscepérunt me.
39:13 Quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus: * comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem.
39:13 Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis mei: * et cor meum derelíquit me.
39:14 Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me: * Dómine, ad adiuvándum me réspice.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 39(10-14) [2]
39:10 Opowiadałem sprawiedliwość twoję w kościele wielkim, * oto warg moich nie będę hamował: Panie, tyś wiedział.
39:11 Sprawiedliwości twojéj nie skryłem w sercu mojem: * prawdę twoję i zbawienie twe opowiadałem.
39:11 Nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojéj * przed zgromadzeniem wielkiem.
39:12 A ty, Panie, nie oddalaj zmiłowania twego odemnie: * miłosierdzie twoje i prawda twoja, zawżdy mię broniły.
39:13 Albowiem obtoczyły mię złe, którym niemasz liczby: * poimały mię nieprawości moje, i nie mogłem przejrzeć.
39:13 Rozmnożyły się nad włosy głowy mojéj: * i serce moje opuściło mię.
39:14 Niech ci się podoba, Panie, abyś mię wyrwał: * Panie, ku ratunku memu wejrzyj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 39(15-18) [3]
39:15 Confundántur et revereántur simul, qui quærunt ánimam meam, * ut áuferant eam.
39:15 Convertántur retrórsum, et revereántur, * qui volunt mihi mala.
39:16 Ferant conféstim confusiónem suam, * qui dicunt mihi: Euge, euge.
39:17 Exsúltent et læténtur super te omnes quæréntes te: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre tuum.
39:18 Ego autem mendícus sum, et pauper: * Dóminus sollícitus est mei.
39:18 Adiútor meus, et protéctor meus tu es: * Deus meus, ne tardáveris.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 39(15-18) [3]
39:15 Niechaj będą zawstydzeni i zesromoceni społem, którzy szukają dusze mojéj, * aby ją odjęli.
39:15 Niech się obrócą nawstecz, a niech się zawstydzą, * którzy mi życzą złego.
39:16 Niechaj odniosą natychmiast zelżywość swą, * którzy mi mówią: Ehej, ehej!
39:17 Niech się rozradują i uweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają: * i niech mówią zawżdy: Niechaj będzie uwielbiony Pan: którzy miłują zbawienie twoje.
39:18 Ja lepak jestem żebrak ubogi: * Pan stara się o mię.
39:18 Pomocnikiem moim, i obrońcą moim jesteś ty: * Boże mój, nie omieszkiwajże.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Commune aut Festo}
Sap 5:1
Stabunt iusti in magna constántia advérsus eos qui se angustiavérunt et qui abstulérunt labóres eórum.
℟. Deo grátias.
℟.br. Sancti et iusti in Dómino gaudéte, * Allelúia, allelúia.
℟. Sancti et iusti in Dómino gaudéte, * Allelúia, allelúia.
℣. Vos elégit Deus in hereditátem sibi.
℟. Allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sancti et iusti in Dómino gaudéte, * Allelúia, allelúia.
℣. Lux perpétua lucébit Sanctis tuis, Dómine, allelúia.
℟. Et ætérnitas témporum, allelúia.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z części wspólnych lub własne}
Mdr 5:1
Tedy staną sprawiedliwi z wielką stałością przeciwko tym, którzy je cisnęli i którzy prace ich objęli.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Święci i sprawiedliwi, weselcie się w Panu, * Alleluja, alleluja.
℟. Święci i sprawiedliwi, weselcie się w Panu, * Alleluja, alleluja.
℣. Obrał was Bóg na dziedzictwo sobie.
℟. Alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Święci i sprawiedliwi, weselcie się w Panu, * Alleluja, alleluja.
℣. Światłość wiekuista * świecić będzie Świętym Twoim, Panie, alleluja.
℟. I będą mieli życie wieczne, alleluja.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Gregem tuum, Pastor ætérne, placátus inténde: et per beátum Anicétum Mártyrem tuum atque Summum Pontíficem perpétua protectióne custódi; quem totíus Ecclésiæ præstitísti esse pastórem.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wiekuisty Pasterzu, wejrzyj łaskawie na Swoją trzodę i otocz ją nieustanną opieką za przyczyną świętego Aniceta Twojego Męczennika i Papieża, którego ustanowiłeś pasterzem całego Kościoła.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Pasc}
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:
Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Pasc}
Rządco potężny, prawdomówny Boże,
Który porządkujesz kolejność rzeczy,
Blaskiem rozjaśniasz ranek,
A upałami południe:
Przygaś płomienie waśni,
Oddal wzburzenie szkodliwe,
Udziel ciałom pomyślności,
A sercom pokoju prawdziwego.
Bądź Ojcze Boże chwalony,
Z Synem, który pogrzebiony
Wstał z martwych, i Duch światłości
Niech ma chwałę na wieczności.
Amen.
|
Psalmi {Psalmy, antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 40 [1]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum eius.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris eius: * univérsum stratum eius versásti in infirmitáte eius.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen eius?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor eius congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 40 [1]
40:2 Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego i na ubogiego: * w dzień zły wybawi go Pan.
40:3 Pan niechaj go zachowa i ożywi go: i niech go uczyni błogosławionym na ziemi: * i niechaj go nie wydaje duszy nieprzyjaciół jego.
40:4 Pan go niech wspomoże na łożu niemocy jego: * wszystkę pościel jego sprzewracałeś w chorobie jego.
40:5 Jam rzekł: Panie, zmiłuj się nademną: * uzdrów duszę moję, bom grzeszył tobie.
40:6 Nieprzyjaciele mówili mi źle: * Kiedyż umrze, a zginie imię jego?
40:7 A jeźli wchodził, aby ujrzał, marności mówił: * serce jego zgromadziło nieprawości sobie.
40:7 Wychodził precz, * i mówił pospołu.
40:8 Przeciwko mnie szeptali wszyscy nieprzyjaciele moi: * przeciwko mnie myślili mi źle.
40:9 Słowo niesprawiedliwe postanowili przeciwko mnie: * zali, który śpi, więcéj nie powstanie?
40:10 Albowiem człowiek pokoju mego, któremum ufał: * który jadał chleb mój, wielkie uczynił nademną podejście.
40:11 Ale ty, Panie, zmiłuj się nademną, i wzbudź mię: * a oddam im.
40:12 W temem poznał, iżeś mię chciał: * że się nie będzie weselił nieprzyjaciel mój nademną.
40:13 A mnieś dla niewinności przyjął: * utwierdziłeś mię przed oblicznością twoją na wieki.
40:14 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku i aż do wieku: * niech się stanie, niech się stanie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 41(2-6) [2]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi cotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 41(2-6) [2]
41:2 Jako pragnie jeleń do źródeł wodnych: * tak pragnie dusza moja do ciebie, Boże.
41:3 Pragnęła dusza moja do Boga, mocnego, żywego: * kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?
41:4 Były mi łzy moje za chleb we dnie i w nocy: * gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?
41:5 Na tom wspominał i wylałem na się duszę moją: * że przyjdę na miejsce przybytku dziwnego, aż do domu Bożego.
41:5 Z głosem wesela i wyznawania: * głosu godującego.
41:6 Czemużeś smutna, duszo moja? * i czemu mię trwożysz?
41:6 Miéj nadzieję w Bogu, bo mu jeszcze wyznawać będę: * zbawienie twarzy mojéj, i Bóg mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 41(7-12) [3]
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Iordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum eius.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 41(7-12) [3]
41:7 We mnie samym zatrwożyła się dusza moja: * przeto będę na cię pamiętał z ziemie Jordanu i Hermonim, od góry maluczkiéj.
41:8 Przepaść przepaści przyzywa, * na głos upustów twoich.
41:8 Wszystkie wysokie wały twoje, i nawałności * twoje na mię się stoczyły.
41:9 We dnie Pan rozkazał miłosierdzie swoje: * a w nocy pieśń jego.
41:9 Przy mnie modlitwa Bogu żywota mego, * rzekę Bogu: Jesteś mój obrońca.
41:10 Przeczżeś mię zapomniał? * i czemu smutno chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?
41:11 Gdy się łamią kości moje, * urągali mi, którzy mię dręczą, nieprzyjaciele moi.
41:11 Gdy mi mówią na każdy dzień: Kędyż jest Bóg twój? * czemuś jest smutna, duszo moja? i czemu mię trwożysz?
41:12 Miej nadzieję w Bogu, bo mu jeszcze wyznawać będę: * zbawienie twarzy mojéj, i Bóg mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Commune aut Festo}
Sap. 5:5
Ecce quómodo computáti sunt inter fílios Dei, et inter sanctos sors illórum est.
℟. Deo grátias.
℟.br. Lux perpétua lucébit Sanctis tuis, Dómine, * Allelúia, allelúia.
℟. Lux perpétua lucébit Sanctis tuis, Dómine, * Allelúia, allelúia.
℣. Et ætérnitas témporum.
℟. Allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Lux perpétua lucébit Sanctis tuis, Dómine, * Allelúia, allelúia.
℣. Lætítia sempitérna super cápita eórum, allelúia.
℟. Gáudium et exsultatiónem obtinébunt, allelúia.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z części wspólnych lub własne}
Mdr. 5:5
Oto jako policzeni są między syny Boże i między świętymi dział ich jest.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Światłość wiekuista świecić będzie Świętym Twoim, Panie, * Alleluja, alleluja.
℟. Światłość wiekuista świecić będzie Świętym Twoim, Panie, * Alleluja, alleluja.
℣. I będą mieli życie wieczne.
℟. Alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Światłość wiekuista świecić będzie Świętym Twoim, Panie, * Alleluja, alleluja.
℣. Radość wieczysta nad ich głowami, alleluja.
℟. Posiądą radość i wesele, alleluja.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Gregem tuum, Pastor ætérne, placátus inténde: et per beátum Anicétum Mártyrem tuum atque Summum Pontíficem perpétua protectióne custódi; quem totíus Ecclésiæ præstitísti esse pastórem.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wiekuisty Pasterzu, wejrzyj łaskawie na Swoją trzodę i otocz ją nieustanną opieką za przyczyną świętego Aniceta Twojego Męczennika i Papieża, którego ustanowiłeś pasterzem całego Kościoła.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Pasc}
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:
Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Pasc}
Boże, mocy utrzymująca rzeczy,
W sobie trwający niewzruszenie,
Oznaczający czasy kolejnością
Światła dziennego:
Udzielaj hojnie światła wieczorem,
Ażeby życie nigdy nie ustało,
Lecz chwała wieczna czekała
Jako nagroda śmierci świątobliwej.
Bądź Ojcze Boże chwalony,
Z Synem, który pogrzebiony
Wstał z martwych, i Duch światłości
Niech ma chwałę na wieczności.
Amen.
|
Psalmi {Psalmy, antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 43(2-9) [1]
43:2 Deus áuribus nostris audívimus: * patres nostri annuntiavérunt nobis.
43:2 Opus, quod operátus es in diébus eórum, * et in diébus antíquis.
43:3 Manus tua gentes dispérdidit, et plantásti eos: * afflixísti pópulos, et expulísti eos.
43:4 Nec enim in gládio suo possedérunt terram, * et brácchium eórum non salvávit eos:
43:4 Sed déxtera tua, et brácchium tuum, et illuminátio vultus tui: * quóniam complacuísti in eis.
43:5 Tu es ipse Rex meus et Deus meus: * qui mandas salútes Iacob.
43:6 In te inimícos nostros ventilábimus cornu: * et in nómine tuo spernémus insurgéntes in nobis.
43:7 Non enim in arcu meo sperábo: * et gládius meus non salvábit me.
43:8 Salvásti enim nos de affligéntibus nos: * et odiéntes nos confudísti.
43:9 In Deo laudábimur tota die: * et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 43(2-9) [1]
43:2 Boże, uszyma naszemi słyszeliśmy: * ojcowie nasi nam opowiadali.
43:2 Sprawę, którąś uczynił we dni ich, * i we dni starodawne.
43:3 Ręka twoja pogany wytraciła, i wszczepiłeś one: * udręczyłeś narody i wygnałeś je.
43:4 Ani bowiem mieczem swym posiedli ziemię, * i ramię ich nie wybawiło ich.
43:4 Ale prawica twoja, i ramię twoje, i oświecenie oblicza twego: * żeś je upodobał sobie.
43:5 Ty sam jesteś król mój i Bóg mój: * który rozkazujesz wybawienie Jakóbowe.
43:6 Przez cię nieprzyjacioły nasze rogiem rozrzucimy: * a w imię twoje wzgardzimy powstające przeciwko nam.
43:7 Albowiem nie w łuku moim nadzieję mieć będę: * a miecz mój nie wybawi mię.
43:8 Wybawiłeś bowiem nas od trapiących nas: * a mające nas w nienawiści zawstydziłeś.
43:9 W Bogu chlubić się będziem przez cały dzień: * a w imię twe wyznawać będziem na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 43(10-20) [2]
43:10 Nunc autem repulísti et confudísti nos: * et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris.
43:11 Avertísti nos retrórsum post inimícos nostros: * et qui odérunt nos, diripiébant sibi.
43:12 Dedísti nos tamquam oves escárum: * et in géntibus dispersísti nos.
43:13 Vendidísti pópulum tuum sine prétio: * et non fuit multitúdo in commutatiónibus eórum.
43:14 Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, * subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
43:15 Posuísti nos in similitúdinem géntibus: * commotiónem cápitis in pópulis.
43:16 Tota die verecúndia mea contra me est, * et confúsio faciéi meæ coopéruit me.
43:17 A voce exprobrántis, et obloquéntis: * a fácie inimíci, et persequéntis.
43:18 Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te: * et iníque non égimus in testaménto tuo.
43:19 Et non recéssit retro cor nostrum: * et declinásti sémitas nostras a via tua:
43:20 Quóniam humiliásti nos in loco afflictiónis, * et coopéruit nos umbra mortis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 43(10-20) [2]
43:10 A teraz odegnałeś i zawstydziłeś nas: * a nie będziesz wychodził, Boże, w siłach naszych.
43:11 Odwróciłeś nas wstecz od nieprzyjaciół naszych: * a którzy nas w nienawiści mają, rozszarpywali sobie.
43:12 Podałeś nas jako owce na jedzę: * i między pogany rozproszyłeś nas.
43:13 Przedałeś lud twój nizaco: * a nie było mnóstwo w zamianie ich.
43:14 Dałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, * na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są w okolicy naszéj.
43:15 Uczyniłeś nas przysłowiem między pogany: * kiwaniem głowy między ludźmi.
43:16 Cały dzień wstyd mój przedemną jest, * a zawstydzenie oblicza mego okryło mię.
43:17 Od głosu lżącego i obmawiającego: * od oblicza nieprzyjaciela i prześladującego.
43:18 To wszystko przyszło na nas, a nie zapomnieliśmy cię: * i nie czyniliśmy niesprawiedliwie w Testamencie twoim.
43:19 I nie cofnęło się nazad serce nasze: * a nie odwróciłeś ścieżek naszych od drogi twojéj.
43:20 Boś nas poniżył na miejscu utrapienia, * i okrył nas cień śmierci.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 43(21-26) [3]
43:21 Si oblíti sumus nomen Dei nostri, * et si expándimus manus nostras ad deum aliénum:
43:22 Nonne Deus requíret ista? * ipse enim novit abscóndita cordis.
43:22 Quóniam propter te mortificámur tota die: * æstimáti sumus sicut oves occisiónis.
43:23 Exsúrge, quare obdórmis, Dómine? * exsúrge, et ne repéllas in finem.
43:24 Quare fáciem tuam avértis, * oblivísceris inópiæ nostræ, et tribulatiónis nostræ?
43:25 Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra: * conglutinátus est in terra venter noster.
43:26 Exsúrge, Dómine, ádiuva nos: * et rédime nos propter nomen tuum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 43(21-26) [3]
43:21 Jeźliśmy zapomnieli imienia Boga naszego, * i jeźliśmy podnosili ręce nasze do Boga cudzego:
43:22 Izali się Bóg o tem nie będzie pytał? * gdyż on wie skrytości serca.
43:22 Bo nas dla ciebie mordują na każdy dzień: * poczytani jesteśmy jako owce na rzeź.
43:23 Powstań, czemu śpisz, Panie? * powstań, a nie odrzucaj do końca.
43:24 Czemu oblicze twoje odwracasz, * zapominasz ubóstwa naszego i utrapienia naszego?
43:25 Albowiem poniżona jest w prochu dusza nasza: * przylgnął do ziemie brzuch nasz.
43:26 Powstań, Panie, ratuj nas, * a odkup nas dla imienia twego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Commune aut Festo}
Rom 8:28
Scimus quóniam diligéntibus Deum ómnia cooperántur in bonum, iis qui secúndum propósitum vocáti sunt sancti.
℟. Deo grátias.
℟.br. Lætítia sempitérna super cápita eórum, * Allelúia, allelúia.
℟. Lætítia sempitérna super cápita eórum, * Allelúia, allelúia.
℣. Gáudium et exsultatiónem obtinébunt.
℟. Allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Lætítia sempitérna super cápita eórum, * Allelúia, allelúia.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini, allelúia.
℟. Mors Sanctórum eius, allelúia.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z części wspólnych lub własne}
Rz 8:28
A wiemy, że tym, którzy miłują Boga, wszystko dopomaga ku dobremu, tym, którzy są wezwani podług postanowienia święci.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Radość wieczysta nad ich głowami, * Alleluja, alleluja.
℟. Radość wieczysta nad ich głowami, * Alleluja, alleluja.
℣. Posiądą radość i wesele, alleluja.
℟. Alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Radość wieczysta nad ich głowami, * Alleluja, alleluja.
℣. Cenna jest w oczach Pana, alleluja.
℟. Śmierć świętych Jego, alleluja.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Gregem tuum, Pastor ætérne, placátus inténde: et per beátum Anicétum Mártyrem tuum atque Summum Pontíficem perpétua protectióne custódi; quem totíus Ecclésiæ præstitísti esse pastórem.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wiekuisty Pasterzu, wejrzyj łaskawie na Swoją trzodę i otocz ją nieustanną opieką za przyczyną świętego Aniceta Twojego Męczennika i Papieża, którego ustanowiłeś pasterzem całego Kościoła.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 122 [1]
122:1 Ad te levávi óculos meos, * qui hábitas in cælis.
122:2 Ecce, sicut óculi servórum * in mánibus dominórum suórum,
122:2 Sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ: * ita óculi nostri ad Dóminum, Deum nostrum, donec misereátur nostri.
122:3 Miserére nostri, Dómine, miserére nostri: * quia multum repléti sumus despectióne:
122:4 Quia multum repléta est ánima nostra: * oppróbrium abundántibus, et despéctio supérbis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 122 [1]
122:1 Ku tobie podnosiłem oczy moje, * który mieszkasz w niebiesiech.
122:2 Oto jako oczy sług * w rękach panów swoich,
122:2 Jako oczy służebnice w rękach pani swojéj: * tak oczy nasze do Pana, Boga naszego, aż się zmiłuje nad nami.
122:3 Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami: * bośmyć bardzo napełnieni wzgardy:
122:4 Bo jest bardzo napełniona dusza nasza: * pośmiewiskiem bogatych, i wzgardą pysznych.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 123 [2]
123:1 Nisi quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Israël: * nisi quia Dóminus erat in nobis,
123:2 Cum exsúrgerent hómines in nos, * forte vivos deglutíssent nos:
123:3 Cum irascerétur furor eórum in nos, * fórsitan aqua absorbuísset nos.
123:5 Torréntem pertransívit ánima nostra: * fórsitan pertransísset ánima nostra aquam intolerábilem.
123:6 Benedíctus Dóminus * qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.
123:7 Ánima nostra sicut passer erépta est * de láqueo venántium:
123:7 Láqueus contrítus est, * et nos liberáti sumus.
123:8 Adiutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 123 [2]
123:1 Jedno, że Pan był z nami, niech teraz powie Izrael: * jedno, że Pan był z nami,
123:2 Gdy na nas ludzie powstali, * snadźby nas byli żywo pożarli:
123:3 Gdy się gniewała zapalczywość ich przeciwko nam, * snadźby nas była woda zatopiła.
123:5 Strumień przeszła dusza nasza: * snadźby była przeszła dusza nasza wodę nie przebytą.
123:6 Błogosławiony Pan, * który nas nie dał w zachwycenie zębom ich.
123:7 Dusza nasza, jako wróbel, wyrwana jest * z sidła łowiących:
123:7 Sidło się potargało, * a myśmy wybawieni.
123:8 Wspomożenie nasze w imieniu Pańskiem, * który stworzył niebo i ziemię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 124 [3]
124:1 Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: * non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Ierúsalem.
124:2 Montes in circúitu eius: * et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in sǽculum.
124:3 Quia non relínquet Dóminus virgam peccatórum super sortem iustórum: * ut non exténdant iusti ad iniquitátem manus suas.
124:4 Bénefac, Dómine, bonis, * et rectis corde.
124:5 Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem: * pax super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 124 [3]
124:1 Którzy ufają w Panu, jako góra Syon: * nie poruszy się na wieki, który mieszka w Jeruzalem.
124:2 Góry około niego: * a Pan około ludu swego, odtąd i aż na wieki.
124:3 Bo nie zostawi Pan laski grzeszników nad dziedzictwem sprawiedliwych: * aby sprawiedliwi nie ściągnęli ręki swéj ku niesprawiedliwości.
124:4 Czyń dobrze, Panie, dobrym, * i tym, którzy są prawego serca.
124:5 Ale te, którzy ustępują za obowiązkami, powiedzie Pan z działającymi nieprawość: * pokój nad Izraelem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 125 [4]
125:1 In converténdo Dóminus captivitátem Sion: * facti sumus sicut consoláti:
125:2 Tunc replétum est gáudio os nostrum: * et lingua nostra exsultatióne.
125:2 Tunc dicent inter gentes: * Magnificávit Dóminus fácere cum eis.
125:3 Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: * facti sumus lætántes.
125:4 Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in Austro.
125:5 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:6 Eúntes ibant et flebant, * mitténtes sémina sua.
125:6 Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 125 [4]
125:1 Gdy Pan nawrócił niewolą Syon: * staliśmy się jako pocieszeni.
125:2 Tedy się napełniły weselem usta nasze: * a język nasz radością.
125:2 Tedy mówić będą między narody: * Wielmożne rzeczy uczynił Pan z nimi.
125:3 Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami: * staliśmy się weseli.
125:4 Nawróćże, Panie, poimanie nasze, * jako strumień na południe.
125:5 Którzy sieją ze łzami, * będą żąć z radością.
125:6 Idąc szli i płakali, * rozsiewając nasienie swoje.
125:6 Ale wracając się przyjdą z weselem, * niosąc snopy swoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 126 [5]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 126 [5]
126:1 Jeźli Pan nie zbuduje domu, * próżno pracowali, którzy go budują.
126:1 Jeźli Pan nie będzie strzegł miasta, * próżno czuje, który go strzeże.
126:2 Próżno macie przede dniem wstawać: * wstańcie skoro usiądziecie, którzy pożywacie chleba boleści.
126:3 Gdy da miłym swym spanie: * oto dziedzictwo Pańskie synowie: zapłata owoc żywota.
126:4 Jako strzały w ręku mocarza: * tak synowie utrapionych.
126:5 Błogosławiony człowiek, który napełnił żądzę swoję z nich: * nie zawstydzi się, kiedy będzie mówił z nieprzyjaciółmi swymi w bramie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Rom 6:9-10
Christus resúrgens ex mórtuis iam non móritur, mors illi ultra non dominábitur. Quod enim mórtuus est peccáto, mórtuus est semel: quod autem vivit, vivit Deo.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Ad cenam Agni próvidi,
Et stolis albis cándidi,
Post tránsitum maris Rubri,
Christo canámus Príncipi.
Cuius corpus sanctíssimum,
In ara crucis tórridum,
Cruóre eius róseo
Gustándo vívimus Deo.
Protécti Paschæ véspere
A devastánte Angelo,
Erépti de duríssimo
Pharaónis império.
Iam Pascha nostrum Christus est,
Qui immolátus agnus est:
Sinceritátis ázyma,
Caro eius obláta est.
O vere digna hóstia,
Per quam fracta sunt tártara,
Redémpta plebs captiváta,
Réddita vitæ prǽmia.
Consúrgit Christus túmulo,
Victor redit de bárathro,
Tyránnum trudens vínculo,
Et Paradísum réserans.
Quǽsumus, Auctor ómnium,
In hoc pascháli gáudio,
Ab omni mortis ímpetu
Tuum defénde pópulum.
Glória tibi Dómine,
Qui surrexísti a mórtuis,
Cum Patre et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Mane nobíscum, Dómine, allelúia.
℟. Quóniam advesperáscit, allelúia.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
Rom 6:9-10
Knowing that Christ rising again from the dead, dieth now no more, death shall no more have dominion over him. For in that he died to sin, he died once; but in that he liveth, he liveth unto God.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Przy królewskiej uczcie Baranka,
Odziani w białe szaty,
Po przejściu Czerwonego morza,
Sławmy Chrystusa wodza!
Którego Boska miłość,
Przelała świętą krew za nas:
I czyniąc się Kapłanem,
Wydała swe Ciało na ofiarę.
Anioł śmierci omija
Drzwi krwią pomazane:
Morze rozdziela się i ucieka,
Fale zalewają nieprzyjaciół.
Chrystus jest Paschą naszą
I ofiarą paschalną:
Dla czystych serc
Jest czystym przaśnikiem szczerości.
O ty prawdziwa z niebios ofiaro,
Której piekła są poddane!
Rozwiązałaś pęta śmierci
I przywróciłaś nam niebo!
Chrystus, zwycięzca mocy piekielnych,
Wstępując chwalebnie w otwarte niebiosa
Wlecze za sobą
Pokonanego króla ciemności.
Wyzwól od śmierci grzechu
Tych, których odrodziłeś na życie,
O Jezu, abyś się mógł stać
Radością paschalną dusz naszych na wieki.
Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
Synowi, który zmartwychwstał
I Duchowi Pocieszycielowi
Na wieki wieków.
Amen.
℣. Zostań z nami, Panie, alleluja.
℟. Boć się ma ku wieczorowi, alleluja.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Mercenárius autem, * cuius non sunt oves própriæ, videt lupum veniéntem, et dimíttit oves, et fugit, et lupus rapit, et dispérgit oves, allelúia.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mercenárius autem, cuius non sunt oves própriæ, videt lupum veniéntem, et dimíttit oves, et fugit, et lupus rapit, et dispérgit oves, allelúia.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Lecz najemnik, * którego nie są owce własne, widzi wilka przychodzącego i opuszcza owce i ucieka; a wilk porywa i rozpłasza owce, alleluja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Lecz najemnik, którego nie są owce własne, widzi wilka przychodzącego i opuszcza owce i ucieka; a wilk porywa i rozpłasza owce, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti: fidélibus tuis perpétuam concéde lætítiam; ut, quos perpétuæ mortis eripuísti cásibus, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez uniżenie się Syna swego świat upadły podźwignął, napełnij wiernych Twoich nieustannem weselem, aby ci, których od wiecznej śmierci wyrwałeś, wiekuistego szczęścia dostąpili.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum tríbuat nobis Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
|
Początek
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Noc spokojną i koniec doskonały niech nam da Pan wszechmogący.
℟. Amen.
|
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
|
Czytanie krótkie
1 P 5:8-9
Bracia: Trzeźwymi bądźcie, a czujcie: boć przeciwnik wasz djabeł jako lew ryczący krąży, szukając, kogoby pożarł: któremu się sprzeciwiajcie mocni w wierze.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confiteor Deo omnipotenti, et beáte Maríae semper Vírgini, et beáto Domíníco Patri nostro, et omnibus Sanctis: quia peccavi nimis cogitatione, locutione, opere et omissione, me cupla: precor beátam Maríam semper Vírginem, et beátum Domínicum Patrem nostrum, et omnes Sanctos oráre pro me.
Misereatur mei omnipotens Deus, et dimittat mihi omnia peccata mea, liberet me ab omni malo, salvet, et confirmet in omni opere bono, et perducat me ad vitam aeternam. Amen.
|
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
Rachunek sumienia lub Ojcze nasz całe po cichu
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, i Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, i świętemu Dominikowi Ojcu naszemu, i wszystkim Świętym: że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem, moja wina: przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, i świętego Dominika Ojca naszego i wszystkich świętych, módlcie się za mnie.
Niech się zmiłuje nade mną, Bóg wszechmogący, a odpuściwszy mi wszystkie grzechy moje, uwolni mnie od wszystkiego złego, i umocni mnie we wszystkich dobrych czynach, i doprowadzi mnie do życia wiecznego. Amen.
|
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
℣. Nawróć nas ✙︎ Boże, nasz zbawco.
℟. I odwróć swój gniew od nas.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 11 [1]
11:2 Salvum me fac, Dómine, quóniam defécit sanctus: * quóniam diminútæ sunt veritátes a fíliis hóminum.
11:3 Vana locúti sunt unusquísque ad próximum suum: * lábia dolósa, in corde et corde locúti sunt.
11:4 Dispérdat Dóminus univérsa lábia dolósa, * et linguam magníloquam.
11:5 Qui dixérunt: Linguam nostram magnificábimus, lábia nostra a nobis sunt, * quis noster Dóminus est?
11:6 Propter misériam ínopum, et gémitum páuperum, * nunc exsúrgam, dicit Dóminus.
11:6 Ponam in salutári: * fiduciáliter agam in eo.
11:7 Elóquia Dómini, elóquia casta: * argéntum igne examinátum, probátum terræ purgátum séptuplum.
11:8 Tu, Dómine, servábis nos: et custódies nos * a generatióne hac in ætérnum.
11:9 In circúitu ímpii ámbulant: * secúndum altitúdinem tuam multiplicásti fílios hóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 11 [1]
11:2 Zbaw mię, Panie, bo ustał święty: * bo umniejszyły się prawdy od synów ludzkich.
11:3 Marne rzeczy mówili każdy do bliźniego swego: * wargi zdradliwe, w sercu i sercu mówili.
11:4 Niech zatraci Pan wszelkie usta zdradliwe, * i język hardzie mówiący.
11:5 Którzy mówili: Język nasz uwielmożemy, usta nasze za nami są, * któż jest panem naszym?
11:6 Dla nędze niedostatecznych i dla wzdychania ubogich, * teraz powstanę, mówi Pan.
11:6 Postawię w zbawieniu: * śmiele będę poczynał w nim.
11:7 Słowa Pańskie, słowa czyste: * śrebro w ogniu doświadczone, próbowane z ziemie, siedmkroć przeczyszczone.
11:8 Ty, Panie, zachowasz nas: i będziesz nas strzegł * od rodzaju tego na wieki.
11:9 Wokoło niezbożnicy chodzą: * według wysokości twéj uczyniłeś możne syny człowiecze.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 12 [2]
12:1 Úsquequo, Dómine, obliviscéris me in finem? * Úsquequo avértis fáciem tuam a me?
12:2 Quámdiu ponam consília in ánima mea, * dolórem in corde meo per diem?
12:3 Úsquequo exaltábitur inimícus meus super me? * réspice, et exáudi me, Dómine, Deus meus.
12:4 Illúmina óculos meos ne umquam obdórmiam in morte: * nequándo dicat inimícus meus: Præválui advérsus eum.
12:5 Qui tríbulant me, exsultábunt si motus fúero: * ego autem in misericórdia tua sperávi.
12:6 Exsultábit cor meum in salutári tuo: cantábo Dómino qui bona tríbuit mihi: * et psallam nómini Dómini altíssimi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 12 [2]
12:1 Dokądże, Panie, zapominasz mię do końca? * Dokąd odwracasz oblicze swe odemnie?
12:2 Dokąd będę rozbierał rady w duszy mojéj, * frasunek w sercu mojem przez dzień?
12:3 Pókiż będzie się podnosił nieprzyjaciel mój nademną? * wejrzyj, a wysłuchaj mię, Panie, Boże mój.
12:4 Oświeć oczy moje, bym kiedy nie zasnął w śmierci: * by kiedy nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go.
12:5 Którzy mię trapią, będą radzi, jeźli się zachwieję: * ale ja ufam w miłosierdziu twojem.
12:6 Rozraduje się serce moje w zbawieniu twojem: będę śpiewał Panu, który mi dobra dał: * i będę grał imieniowi Pana najwyższego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 15 [3]
15:1 Consérva me, Dómine, quóniam sperávi in te. * Dixi Dómino: Deus meus es tu, quóniam bonórum meórum non eges.
15:3 Sanctis, qui sunt in terra eius, * mirificávit omnes voluntátes meas in eis.
15:4 Multiplicátæ sunt infirmitátes eórum: * póstea acceleravérunt.
15:4 Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus, * nec memor ero nóminum eórum per lábia mea.
15:5 Dóminus pars hereditátis meæ, et cálicis mei: * tu es, qui restítues hereditátem meam mihi.
15:6 Funes cecidérunt mihi in præcláris: * étenim heréditas mea præclára est mihi.
15:7 Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum: * ínsuper et usque ad noctem increpuérunt me renes mei.
15:8 Providébam Dóminum in conspéctu meo semper: * quóniam a dextris est mihi, ne commóvear.
15:9 Propter hoc lætátum est cor meum, et exsultávit lingua mea: * ínsuper et caro mea requiéscet in spe.
15:10 Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno: * nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem.
15:11 Notas mihi fecísti vias vitæ, adimplébis me lætítia cum vultu tuo: * delectatiónes in déxtera tua usque in finem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 15 [3]
15:1 Zachowaj mię, Panie; bom nadzieję miał w tobie. * Rzekłem Panu: Tyś jest Bogiem moim; albowiem dóbr moich nie potrzebujesz.
15:3 Świętym, którzy są na ziemi jego, * dziwne uczynił wszystkie chęci moje ku nim.
15:4 Rozmnożyły się niemocy ich, * potem się kwapili.
15:4 Nie będę zgromadzał schadzek ich ze krwi, * i nie będę wspominał imion ich usty memi.
15:5 Pan cząstka dziedzictwa mego i kielicha mego: * tyś jest, który mi przywrócisz dziedzictwo moje.
15:6 Sznury przypadły mi na osobliwych: * albowiem dziedzictwo moje jest mi znamienite.
15:7 Będę błogosławił Pana, który mi dał rozum: * ktemu aż do nocy ćwiczyły mię nerki moje.
15:8 Miałem Pana zawsze przed oczyma swemi: * bo mi jest po prawicy, abych nie był poruszony.
15:9 Przetóż się uweseliło serce moje, i rozradował się język mój: * nadto i ciało moje w nadziei odpoczywać będzie.
15:10 Albowiem nie zostawisz dusze mojéj w piekle: * ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia.
15:11 Oznajmiłeś mi drogi żywota, napełnisz mię weselem z obliczem twojem: * rozkoszy na prawicy twéj aż do końca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.
℟.br. In manus tuas, Dómine, comméndo spíritum meum, * Allelúia, allelúia.
℟. In manus tuas, Dómine, comméndo spíritum meum, * Allelúia, allelúia.
℣. Redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
℟. Allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, comméndo spíritum meum, * Allelúia, allelúia.
|
Kapitulum Responsorium Wers
Jr 14:9
Tyś jest między nami, Panie, a imienia twego wzywano nad nami: nie opuszczajże nas, Panie, nasz Boże.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. W ręce Twoje, Panie, powierzam ducha mojego, * Alleluja, alleluja.
℟. W ręce Twoje, Panie, powierzam ducha mojego, * Alleluja, alleluja.
℣. Ty nas odkupiłeś, Panie, Boże wierny.
℟. Alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. W ręce Twoje, Panie, powierzam ducha mojego, * Alleluja, alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Pasc}
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.
Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi, allelúia.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos, allelúia.
|
Hymn {Doxology: Pasc}
Ciebie przed zanikiem światła,
Stwórco wszechrzeczy, prosimy,
Abyś według twej miłościwości
Był nam obrońcą i strażą.
Niechaj daleko od nas odstąpią,
Widziadła senne i zjawy nocne;
Powstrzymaj nieprzyjaciela naszego,
By ciała nie uległy zmazaniu.
Bądź Ojcze Boże chwalony,
Z Synem, który pogrzebiony
Wstał z martwych, i Duch światłości
Niech ma chwałę na wieczności.
Amen.
℣. Strzeż nas Panie, jak źrenicy oka, alleluja.
℟. Pod cieniem Twych skrzydeł obroń nas, alleluja.
|
Canticum Nunc dimittis
Ant. Salva nos, * Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace, allelúia.
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis ✠ servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace, allelúia.
|
Kantyk Nunc dimittis
Ant. Strzeż nas, * Panie, gdy czuwamy, podczas snu nas osłaniaj; abyśmy czuwali z Chrystusem i odpoczywali w pokoju, alleluja.
Pieśń Symeona
Łk 2:29-32
2:29 Teraz puszczasz ✠ sługę twego, Panie, * w pokoju według słowa twego:
2:30 Gdyż oczy moje oglądały * zbawienie twoje,
2:31 Któreś zgotował * przed oblicznością wszystkich narodów:
2:32 Światłość na objawienie poganów, * i chwałę ludu twego Izraelskiego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, podczas snu nas osłaniaj; abyśmy czuwali z Chrystusem i odpoczywali w pokoju, alleluja.
|
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: et Ángeli tui sancti habitántes in ea, nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Nawiedź, prosimy Cię, Panie, ten dom, i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki: niech mieszkają w nim Twoi święci Aniołowie i strzegą nas w pokoju; a błogosławieństwo Twoje niech zawsze będzie z nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedíctio Dei omnipoténtis ✠ Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti descéndat super nos et máneat semper.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwo Boga wszechmogącego ✠ Ojca i Syna, i Ducha Świętego, niech spocznie na nas i z nami zostanie na zawsze.
℟. Amen.
|